Linda, jeugdzorgwerker: “De kant van de slachtoffers te horen, raakte mij.” 

Als jeugdzorgwerker bij William Schrikker begeleidt Linda van de Beek jongeren die jeugdreclassering krijgen. Ze begeleidt nu een jongen die vorig jaar na een overval in gesprek ging met de slachtoffers. “Dat hij hen heeft kunnen aankijken en oprecht spijt heeft betuigd, heeft hem echt verder geholpen.”  

 

“Ik geloof in het begeleiden van jeugd. Als je het over jeugd hebt, dan is er nog winst te behalen met begeleiding. De reden voor hun delicten is vaak dat het niet goed gaat in de thuissituatie. Ze krijgen bijvoorbeeld te weinig aandacht of er is iets aan de hand in het gezin. Als je die factoren weet te begeleiden, dan kun je iets bereiken bij jongeren. Mijn doel is om de jongeren sterk te maken waardoor de recidive afneemt.” 

Overval

Eén van de manieren waarmee Linda dit bereikt, is het voorstellen van herstelbemiddeling. Ze heeft daar een heel positieve ervaring mee. “Een van de jongeren die ik begeleid is een minderjarige, verstandelijk beperkte jongen. Zelf zegt hij dat hij door vrienden betrokken is geraakt bij een overval in een drogisterij. De winkelmanager en een collega werden onder schot gehouden met een neppistool. Hij is direct aangehouden voor de winkel en heeft een tijd vastgezeten in de jeugdgevangenis.”

 

“Toen ik betrokken raakte bij deze jongen had de Raad voor de Kinderbescherming hem al aangemeld voor herstelbemiddeling. Vervolgens nam Perspectief-bemiddelaar Désirée contact met mij op.  Zij vroeg mij om hem nogmaals te vragen of hij dit echt wilde.  Daarna heeft Désirée een gesprek met hem gehad om zijn motivatie te bespreken en heeft ze vervolgens de slachtoffers benaderd. Ze nam me heel goed mee in het proces.”  

Spannend

“De jongen vond het heel spannend om de slachtoffers onder ogen te komen. Hij lag er echt van wakker. Hij heeft toen eerst een brief geschreven. Later hebben we hem nog kunnen motiveren voor een gesprek, omdat de slachtoffers de wens hadden om hem in de ogen te kijken. Ik ging mee naar het gesprek en ook zijn moeder en zijn zus waren erbij.”

“Het gesprek was heel mooi. De kant van de slachtoffers raakte mij heel erg. Uiteindelijk ben ik blij dat er een gesprek heeft plaatsgevonden, want dat heeft hem veel meer opgeleverd dan alleen het schrijven van een brief. Hij had daarna minder nachtmerries. Ik denk dat dit hem heeft helpen inzien wat de impact van zijn daden op anderen is. In zoverre, dat hij het niet meer gaat doen. Ook heeft het feit dat zijn moeder en zus erbij hebben gezeten,  bijgedragen aan herstel binnen het gezin. Ze hebben het nu samen kunnen verwerken.” 

Spijt betuigd

“Het is heel anders als je iemand in de ogen kunt kijken en spijt ziet in de ogen. Tijdens het gesprek hebben de slachtoffers hem vergeven. Dat hij hen heeft kunnen aankijken en oprecht spijt heeft betuigd, heeft hem echt verder geholpen. Het gaat nu goed met hem, hij gaat naar school en werkt. En ik begeleid hem nog zeker een jaar. Ik heb nog maar weinig werk aan hem!” 

“Door deze ervaring heb ik gezien dat het echt wat oplevert. Niet alleen bij mijn cliënt maar ook bij de slachtoffers. Daarom stel ik het nu ook bij anderen voor. Ik zeg tegen de jongeren: ‘Dit doe je voor jezelf en voor de slachtoffers, om het af te sluiten. Mijn advies wordt er niet anders door.’ Ik vertel dat ik er zelf goede ervaringen mee heb en dat het vooral ook voor daders goed kan zijn. Ook noem ik de verschillende mogelijkheden van contact, zoals een brief. Als een dader ontkent, ga ik gewoon door. Het gaat dan niet over de schuldvraag, maar ik vraag hen: wat doe je als je elkaar tegenkomt op straat? Ik denk dat het hoe dan ook helpend kan zijn om met elkaar in gesprek te gaan.”