Wanneer verwijs ik
Signalen voor bemiddeling
Herstelbemiddeling is een proces dat al begint voordat iemand besluit zich aan te melden. De behoefte aan bemiddeling blijkt vaak in een gesprek met een professional.
Signalen bij slachtoffers
Bij een slachtoffer of nabestaande is het belangrijk om goed te vragen waar iemand behoefte aan heeft.
Signalen kunnen zijn:
- antwoord willen hebben op feitelijke vragen rondom het incident
- waarom-vragen: waarom ik? Waarom is het zo gegaan? Wie doet zoiets?
- weer grip willen krijgen op het leven maar de dader blijft 'in de weg' zitten
- willen vertellen wat de gevolgen zijn
- gevoelens van angst of boosheid
- slecht slapen, nachtmerries en/of gespannen zijn
Lees meer over jouw rol als verwijzer.
Slachtoffers en nabestaanden voelen vaak onmacht, woede en/of verdriet over wat er is gebeurd. Zij kunnen met vragen zitten, die alleen de dader/veroorzaker kan beantwoorden. Bijvoorbeeld: Hoe ben je in mijn huis gekomen? Wat waren de laatste woorden van mijn kind/mijn partner? Waarom koos de dader mij uit, wat dreef hem of haar?
Vaak zijn slachtoffers erg boos op de dader en hebben zij de behoefte te vertellen wat de impact is. Of het slachtoffer is angstig: durft bijvoorbeeld de straat niet meer op, is bang de dader tegen te komen, of heeft de dader niet (goed) gezien, waardoor in de beleving van het slachtoffer iedereen de dader zou kunnen zijn.
Signalen bij daders
Veel daders willen van hun schuldgevoel afkomen. Zelfherstel en schuldverwerking zijn belangrijk voor een gezond zelfbeeld en gedrag in de toekomst. Zich in kunnen leven in het slachtoffer is hier onderdeel van. Het is dus extra belangrijk om met hen over het delict en schuldgevoel te spreken.
Signalen kunnen zijn:
- ontkennen dat het delict slachtoffers heeft gemaakt
- bagatelliseren van de gevolgen van het delict, of van misdrijven in het algemeen
- medeschuldig maken van een slachtoffer, aan het delict of in het algemeen
- alleen over de toekomst willen praten, niet over het verleden of het delict
- emotioneel (bijvoorbeeld boos) of afwerend reageren als het delict of slachtoffers ter sprake komt
- slecht slapen, nachtmerries en/of onrustig zijn
Bekijk ook onze tips om contact bespreekbaar te maken.
Daders laten vaak niet zien dat zij willen praten over het delict, de gevolgen en de gemaakte slachtoffers. Toch kunnen zij hier wel degelijk mee bezig zijn. Om dat wat er is gebeurd draaglijk te maken, kunnen zij hun schuld ontkennen, ontwijken of vertekenen.
Uit overlevingsdrang plaatsen daders bijvoorbeeld de feiten alleen in een verledentijdperspectief. Of benadrukken zij de rol van het slachtoffer en maken de eigen rol zo klein mogelijk. Dit kan verhinderen dat een dader zich inleeft in de slachtoffers, wat zelfherstel en schuldverwerking in de weg kan zitten.
"Ze kunnen het incident een plaats geven in hun gedachten."
Familieagent Stefan staat betrokkenen bij na een ernstig verkeersincident.
Hij verwijst slachtoffers/nabestaanden en veroorzakers van ongelukken naar Perspectief Herstelbemiddeling als ze met elkaar in contact willen komen.
Stefan, familieagent verkeer
Herstelbemiddeling na een verkeersongeval - Twee ervaringen
De ervaringen van Sharon en Marco, die bij twee aparte ongevallen betrokken waren. Familieagent Stefan en medewerker Ans van Slachtofferhulp vertellen over hun ervaring met het aanmelden van betrokkenen voor herstelbemiddeling.
