Lizet, reclasseringswerker: “Door herstelbemiddeling is het contact weer hersteld”

Lizet de Greef werkt ruim 3 jaar als reclasseringswerker (toezichthouder) bij de SVG-instelling Novadic Kentron en heeft goede ervaringen met het inzetten van Perspectief Herstelbemiddeling. “Als reclassering doe je hiermee iets terug voor de maatschappij”.

“Ik hoorde over Perspectief door een voorlichting die werd gegeven bij een teamvergadering. Een bemiddelaar kwam vertellen wat een bemiddeling inhoudt. Daarna heb ik het bij een aantal cliënten voorgelegd. Voor mij hangt dat af van in welk stadium de cliënt zich bevindt en wat de prioriteit heeft. Moeten we eerst werken aan huisvesting, is er nog sprake van fors middelen gebruik? Dan heeft dat de prioriteit. Als de situatie van de cliënt wat stabieler is, dan kunnen we meer de diepte ingaan en kunnen we gaan praten over de slachtoffers die er mogelijk zijn. Sinds kort werk ik ook met tbs-cliënten, die vaak  schuldig zijn aan zwaardere delicten. Dan gooi ik na een tijdje een balletje op, en kunnen ze erover nadenken. Ik leg er vooral geen druk op.” 

Sinds 2018 had Lizet een mevrouw in toezicht. Ze was verslaafd aan cocaïne en had onder andere reclasseringstoezicht wegens oplichting en fraude. Gedurende het reclasseringstoezicht heeft ze verschillende problemen met succes aangepakt. Echter, er knaagde nog wel iets aan haar. Eén van de slachtoffers van het delict was haar broer. Ze had namelijk misbruik gemaakt van de persoonsgegevens van haar broer. Hierdoor was het contact verbroken. Wel had ze contact met haar moeder en droomde ze ervan om weer eens met het hele gezin bij haar moeder thuis samen te kunnen komen.

Schuldgevoel

Lizet: “Ik heb haar een folder over herstelbemiddeling voorgelegd. Dit pakte ze met beide handen aan. Ze had vooral een groot schuldgevoel richting haar broer. Ze had de behoefte het traject met haar broer aan te gaan om weer in een ruimte te kunnen zijn met hem. De verstandhouding weer in orde te brengen.

Samen hebben we op internet het aanmeldformulier ingevuld. Ze vond het wel prettig als ik als contactpersoon vermeld stond. Al een aantal dagen later werd ik gebeld door de bemiddelaar van Perspectief. We hebben de casus uitgebreid besproken. Er zijn meerdere opties om het aan te pakken, een gesprek kan maar ook een brief is mogelijk. Wat ik heel prettig vond is dat de bemiddelaar vervolgens het initiatief nam om contact met cliënt op te nemen, en daarna met het slachtoffer, de broer. Als contactpersoon werd ik goed op de hoogte gehouden, niet op de details maar in grote lijnen. Het werd snel en zorgzaam opgepakt.”

De broer stond gelukkig open voor een gesprek. Het gesprek werd voorbereid door de bemiddelaar en de cliënt had een aantal dingen voorgenomen die ze aan haar broer wilde vertellen. Op een neutrale locatie heeft het gesprek plaatsgevonden.

Lizet: “Mijn cliënt heeft verteld waar ze de afgelopen periode aan heeft gewerkt en heeft haar excuses gemaakt. Ze wilde graag laten zien dat ze haar leven heeft verbeterd en niet meer in de ban van cocaïne is. Haar broer heeft haar aangehoord en naar haar uitgesproken wat de effecten van haar delicten zijn geweest. Samen hebben ze afgesproken het contact zeer rustig op te pakken. Ze ervaart nu minder spanningen als ze naar haar moeder gaat, ze is niet meer bang dat ze haar broer onverwachts tegenkomt. Het gesprek heeft ertoe geleid dat die spanningen zijn afgenomen. Het contact is nu niet intensief, het kost natuurlijk ook tijd. Maar mijn cliënt is niet meer bang om contact op te nemen met haar broer om zaken te bespreken. Ze hoopt dat ze ooit weer eens bij elkaar over de vloer kunnen komen. Dat is nu nog te vroeg, maar de eerste belangrijke stap is gezet!”.

 

Wat hoopte jij dat het zou opleveren voor jouw cliënt?

“Ik hoopte dat het een eerste stap zou zijn in het contact met haar broer. Voor haar leverde het inzicht op wat het delict had aangericht. Voor de reclassering is dit belangrijk, omdat ze dan minder snel in herhaling van gedrag valt. Je doet hiermee ook iets terug voor de maatschappij. Als reclassering ben je gefocust op de cliënt, maar hierin kunnen we ook iets doen voor de slachtoffers. 

Daarnaast kan ze zich nu hopelijk richten op de toekomst. Hiermee kan ze haar verslavings- en criminele verleden afsluiten, wat bij haar veel emoties en verdriet opriep. Ze had daar veel last van.” 

“Voor mij heeft deze positieve ervaring wel een boost gegeven om vaker herstelbemiddeling aan te bieden. Het gaf energie om te blijven proberen cliënten te motiveren om het traject aan te gaan.

Ik heb het bijvoorbeeld besproken met iemand in tbs, die gaat terug naar een kliniek in eigen regio en wil dan het traject op gaan pakken. Ik zorg ervoor dat ik de collega’s daar dan goed informeer dat we hierover hebben gesproken en cliënt mogelijk dus wordt aangemeld voor een bemiddelingstraject vanuit daar.”