Spreekuur in de gevangenis

Rianne Alderliesten is bemiddelaar bij Perspectief Herstelbemiddeling. Samen met Ilja van der Molen, die herstelcoördinator is in de PI Ter Apel, werken ze aan het informeren over herstel(bemiddeling) in detentie. Rianne houdt sinds afgelopen jaar elke eerste dinsdag van de maand spreekuur binnen de PI in Ter Apel.

“Het is een mooie manier om kennis te maken en informeel het gesprek over herstelbemiddeling aan te gaan.” De afgelopen maanden waren alle spreekuren volgepland. De posters van Perspectief Herstelbemiddeling, met daarop data van spreekuren, zijn dus niet onopgemerkt gebleven.

Laagdrempelig je verhaal doen

De inhoud van de gesprekken varieert van een eerste gesprek waarin iemand informatie wil over hoe Perspectief werkt tot een intake en voortgangsgesprek. “De gesprekken vinden in principe plaats in een centraal gelegen kantoor binnen de PI, maar soms ook op de afdeling. Als het maar een plek is waar men ongestoord en vertrouwelijk kan praten. Over het algemeen worden de gesprekken als spannend ervaren. Daarom is het fijn om op een laagdrempelige manier een informatief gesprek aan te vragen en kennis te maken met een bemiddelaar.” 

Een aantal informatieve gesprekken heeft geleid tot daadwerkelijk contact tussen beide partijen. “Er zijn ook gevallen waarin er geen reactie kwam van de andere partij, soms bleek het niet mogelijk de andere partij te benaderen, omdat gegevens niet verkregen konden worden. Gedetineerden geven echter aan dat ze blij zijn hun verhaal te kunnen doen en dat ze via de bemiddelaar mogelijk iets kunnen betekenen voor de slachtoffers. Zo kunnen ze iets doen aan de soms zware last die op hun schouders rust.”

Brieven bewaren voor later

Het komende jaar hopen Rianne en Ilja op één vaste plek de gesprekken te kunnen voeren. “Ook willen we onderzoeken of het mogelijk is om gedetineerden een brief te laten schrijven voor slachtoffers die in het zaakdossier van Perspectief Herstelbemiddeling wordt bewaard. Het zou kunnen dat slachtoffers in de toekomst toch contact opnemen en dat een gedetineerde dan al het land uit is. Op deze manier heeft de gedetineerde alsnog de kans spijt te betuigen, ook al lukt het nu niet om het slachtoffer te bereiken.”