“Het heeft me heel veel gebracht, vooral rust en helderheid.”

Esther* (49) maakte in haar studententijd seksueel grensoverschrijdend gedrag mee. Ze stopte de ervaring weg, maar de herinnering aan de avond kwam kortgeleden terug. Ze besloot er iets mee te doen en meldde zich bij Perspectief aan om met de ander in gesprek te gaan over wat er destijds gebeurd was. 

*Esther is niet haar echte naam.

“Mijn oudste studerende zoon houdt van gezelligheid, vrienden, uitgaan en veel lol met alcohol. Als hij gedag zei voor een vrolijke avond, merkte ik, dat ik hem niet zo goed ‘veel plezier’ kon wensen. Het voelde nooit oprecht. Ook maakte ik opmerkingen waar hij afwerend op reageerde. Dit ging steeds meer tussen ons in staan. En hoe ik ook mijn best deed om hier prettig mee om te gaan, het lukte me niet.

Dus ging ik erover nadenken. Waar komt dit vandaan. Waarom reageer ik zo. Ik wist eigenlijk direct wel het antwoord. Dit gaat over m’n eigen ervaringen met alcohol in die leeftijd en ging studeren. Ik dacht, weet je wat, ik bel een vriendin uit deze periode op en ga hierover met haar praten.

Waardeloze avond

Ik vertelde haar maar meteen de meest ‘waardeloze’ avond die ik had beleefd. Ik dronk veel in het eerste studiejaar, veel meer dan ik aankon. Halve avonden liep ik in een blur rond en kon me er de dag erna niets van herinneren. Van deze avond herinnerde ik me vrijwel niets behalve dat ik naar huis gebracht werd. Dat we ineens afbogen van de weg, dat er een deur openging van een flatgebouw, dat er een laag trappetje was, donker en dat er het een en ander gebeurde. 

Mijn vriendin liep rood aan. “Wat onbehoorlijk” zei ze, en “Wat verdrietig dat je daar al die tijd mee rondgelopen hebt”. Door haar reactie was het alsof er een deurtje open ging in mijn hart. Gevoel, verdriet, en een enorme behoefte om hierover te vertellen volgde dit gesprek op.

Ik belde een andere vriendin, ook uit deze tijd, en zag met verbazing dat haar reactie identiek was. Ze raadde me aan om Slachtofferhulp te benaderen, wat ik daarna ook deed. Daar werd ik vervolgens doorverwezen naar Perspectief Herstelbemiddeling. Dat heb ik opgepakt. Het leek me fijn om deze ervaring met bijbehorende emoties te verwerken. 

Doorzetten

Hierop volgde een periode van geweldige steunende gesprekken met een bemiddelaar. Silvia moedigde me aan om door te zetten. Het was namelijk nog niet zo eenvoudig om de persoon terug te vinden. Ze gaf me ook aan zorgvuldig te handelen, om het proces te laten slagen. Beide personen moeten zich veilig voelen om tot een eerlijk gesprek te kunnen komen en natuurlijk was het belangrijk dat deze persoon sowieso zou komen opdagen. De begeleiding was fantastisch, professioneel en warm. Ik kon en mocht alles zeggen, elke zorg en angst werd serieus genomen. 

Zenuwachtig

De dag van het gesprek brak aan, zenuwachtig natuurlijk. Er was iemand bij van Slachtofferhulp als steun voor mij. Ze drukte me op het hart om te begrijpen dat ik pas 19 was toen het gebeurde. Dat was goed om te horen. Ik oordeelde over mezelf, dat ik beter had moeten weten, niet zoveel had moeten drinken en beter had moeten begrijpen hoe de wereld in elkaar stak. "Je was pas 19 hè", zei ze steeds. Dat heeft me goed geholpen.

De persoon zelf kwam binnen, bijna stuiterend over de excuses die hij aanbood. Ik heb vervolgens veel gepraat, gevraagd vooral wat zijn herinneringen aan de avond waren. Dat was super verhelderend. Mijn aandeel hierin te begrijpen. We konden vervolgens onze excuses over en weer uitwisselen. Hij, omdat hij wel signalen had opgemerkt, dat ik niet echt wilde, maar daar niet naar had geluisterd uit verliefdheid. En ik, omdat ik m’n grenzen niet duidelijk had gecommuniceerd. We gingen goed uit elkaar en zouden elkaar theoretisch weer tegen kunnen komen, zonder dat dit nog tussen ons in zou staan. 

Opgelost

Het heeft me heel veel gebracht, vooral rust en helderheid. Met mijn zoon heb ik goed kunnen praten. Ik kon mijn gedrag uitleggen. Daardoor was het vervelende gesprek tussen ons opgelost. Veel vriendinnen uit die tijd, die ik jaren niet meer gesproken had, heb ik op de hoogte gebracht en gehouden van de ontwikkelingen. Hierdoor is ons contact helemaal hersteld, echt fijn! Overigens heb ik van het begin af aan geen naam genoemd van de betrokken persoon aan degene met wie ik hierover deelde.

Toen ik laatst weer in deze stad kwam, merkte ik dat het helemaal niet meer ‘mijn studentenstad’ was met herinneringen aan dronkenschap en toestanden. Maar gewoon een stad, als elke andere stad. Zo wist ik dat ik het echt helemaal achter me had gelaten.”

In een gesprek op Radio 1 in het programma De Nieuws BV vertelde Esther over haar ervaring met herstelbemiddeling. Luister het door op de video hieronder te klikken. 

Lees meer over bemiddeling na seksueel geweld of grensoverschrijdend gedrag op onze website.

Vraag een vrijblijvend gesprek aan met een bemiddelaar.